chez François

spaghetti alla carbonara

een heerlijk recept van een bekend Italiaanse gerecht

korte introductie

Bonjour,
Ik ben Frans (François) Scherpenisse. Deze zomer hoop ik 60 jaar te worden. Koken is altijd al een grote hobby van me geweest. Mijn liefde voor koken is mede door onze tien jaar in Italië alleen maar groter geworden. Wonende in Italië ontkom je natuurlijk niet aan de zo belangrijke eetcultuur….en in al die jaren heb ik me veel eigen gemaakt van deze mooie keuken. Natuurlijk heb ik ook regelmatig gekookt voor onze gasten die konden genieten van een typisch Italiaans drie- of viergangendiner en misschien zal ik, als er behoefte aan bestaat, die draad hier weer oppakken en bij ons thuis een kleinschalige (max. 8 pers) table d’amis gaan doen.
Ik wil graag mijn expertise doorgeven en dat zal ik vanaf nu elke maand gaan doen via de rubriek “Chez François”. In het begin zal ik vooral een aantal klassiekers uit de Italiaanse keuken beschrijven. Het zijn veelal niet te ingewikkelde recepten maar wel met de typisch Italiaanse kenmerken. Weinig ingrediënten maar wel van uitstekende kwaliteit. Dit is de basis van de Italiaanse keuken!

Maar natuurlijk zal ik na dit Italiaanse avontuur overgaan op de Franse keuken die minstens zo mooi is. Hopelijk vinden jullie het leuk om mijn recepten eens uit te proberen.

Ik wens jullie alvast veel kookplezier en vooral ‘bon appétit’!

   François

spaghetti alla carbonara

recept spaghetti alla carbonara

Dit is natuurlijk een klassieker uit de Italiaanse keuken. Eenvoudig, maar daarom juist zo lekker. Veel mensen maken deze spaghetti met room maar het orginele recept is zonder. En waag het niet om een andere spaghetti te gebruiken dan nr. 5! Want dat is natuurlijk niet volgens de regels. Er zijn namelijk in Italië ”spaghettisoorten” in vele maten van nr. 1 (capellini) t/m nr. 13 (bavette). Voor de carbonara dus de mooie middenmaat nr. 5. In Frankrijk is dit behalve in speciaalzaken niet te krijgen denk ik. Dus een “gewoon” formaat spaghetti volstaat dan ook en hier is geen Italiaanse mama die je op de vingers kan tikken.
Ook over het gebruik van de soort spekjes bestaan verschillen. Het lekkerst is het met guanciale (dat is het wangspek van het varken) maar is waarschijnlijk wel moeilijker te verkrijgen. Maar gewone gerookte spekblokjes kan ook natuurlijk (lardon fumé) die zijn hier natuurlijk overal verkrijgbaar.

Benodigdheden:

  • 150 gram speklap/pancetta/guanciale in dunne reepjes/stukjes
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 400 gram spaghetti nr. 5
  • 100 gram pecorino/parmigiano
  • 2 biologische eieren (groot met mooie oranje dooier)
  • zout/peper/peperoncino
  • 2 teentjes knoflook
  • platte !! peterselie

Bak het spek in de olie met wat peperoncino en verse knoflook. De spekjes hoeven niet helemaal knapperig te zijn. Draai het vuur uit. Doe de eieren in een kom en doe daar de geraspte pecorino of parmigiano bij. Roer dit goed door elkaar en doe daar de inmiddels wat afgekoelde spekjes bij. Kook de spaghetti en giet het af. De spaghetti mag nog wel wat vochtig zijn. Doe de spaghetti in de pan waarin je de spekjes hebt gebakken en roer daarna snel (met twee houten lepels) de inhoud van de kom doorheen. De pan mag daarbij op een heel laag vuurtje staan. Door de hitte van de spaghetti en de pan zullen de eieren half gaan stollen zodat je een saus krijgt. Serveer op voorverwarmde borden en bestrooi met wat peterselie.

   bon appétit!!